به نام خدا
درپی اظهارات دکتر احمدی، استاندار محترم فارس در"نخستین همایش ملی گردشگری معاصر" وطرح چندسوال ازجانب ایشان، بر آن شدیم که درحد وسع مطلب پاسخ ایشان رابدهیم:
ایشان فرمودند:" شیراز می‌تواند گل سرسبد شهرهای توریستی جهان باشد. اگر اختیار را به من بدهند، ظرف ۴ یا ۵ سال شیراز را به ابوظبی و دبی نزدیک می‌کنم اگر نکردم مرا آتش بزنند." جناب دکتر احمدی، مگر دوبی و ابوظبی گل سرسبدشهرهای توریستی جهان هستند؟علت جاذبه ی آن شهرها که فرمودید؛ کاربری ویژه یشان، یعنی شهوترانی و نفس چرانی است، که درهزاران کازینو و کاباره و فاحشه خانه های مدرن تجلی یافته است. آیا می توانید چنین اقداماتی در شیراز انجام دهید؟!
فرموده اید که نمیتوانید ارتباط بین حرم سوم اهل بیت و برج25 طبقه را پیدا کنید، ارتباط آن دو این است که؛ کاربری شهر مقدس شیراز، مذهبی و فرهنگی است، یعنی باید با انجام اقداماتی ضمن معرفی حضرت احمدبن موسی(علیه السلام) ودیگر بقاع متبرک شهر، به معرفی سایر وجوه فرهنگی وتاریخی شهر بپردازیم و با فراهم کردن زیرساخت های لازم به جذب توریسم ملی و بین المللی بپردازیم.به تبع آن مشکلات اشتغال و جذب ثروت نیز حل خواهد شد. مکه و مدینه و مشهد را که نام برده اید مگر به خاطر آسمان خراش های بلند رونق اقتصادی یافته اند؟آن شهرها به دلایل حفظ وتقویت کاربری مذهبی و "حرم مرکزی" یشان پیشرفت کرده اند.
آیا دلیل سهم نیم درصدی شیراز؛ به عنوان پایتخت فرهنگی ایران،ازصنعت توریسم کشور نداشتن برج های25 طبقه است یا نبود زیرساخت های لازم ازقبیل همان فرودگاه مناسبی که فرمودید و اقامتگاه و مدیریت ناصحیح گردشگری و...؟
آیا ساختن برج های دوقلو در قلب محدوده ی ترافیکی شیراز،مشکل اشتغال جوانان را حل می کند؟ مگرساخت مجتمع خلیج فارس با2500 واحدتجاری وهایپر استار 4طبقه چه تغییری در درصد بیکاری شهر ایجادکرد؟ایا از رتبه ی اول کشور پایین امدیم؟
ساخت مجتمع های عظیم تجاری غیر از ریختن آب به آسیاب سرمایه گذارخارجی و ضربه ی شدید به رونق صنعت بومی
هیچ مشکلی را حل نخواهد کرد.
ودر آخر یک سوال اساسی؛ شهرهایی مثل "لاس وگاس" و "دبی" کاربریشان مشخص است؛شهوترانی. همه چیز در این شهرها بشر را به ارضای امیال نفسانی سوق میدهد، دراین شهرها به راحتی و بدون دغدغه باید شهوت راند اصلا برای همین بنا شده اند، در شیراز کاربری شهر چیست؟ بندگی خدا،شهوترانی و یا...؟ "همه چیز" شهر انسان را به چه سوق میدهد؟
پاسخ این است که هیچ، شیراز به یک شهر بی هویت تبدیل شده است که انگارهیچ مقصدی ندارد! نه میشود در آن آشکارا بندگی شیطان کرد و نه شهر خداست. آن شهرهای جهنمی آرزوی آقای استاندار، در کاربریشان بسیار موفق هستند اما شیراز مغشوشِ مغشوش است...
والعاقبة للمتقین
