اگرسکوت کنیم...

به نام خدا

سلام اول.

قبل نوشت:
طلبه سیرجانی به ۳ سال و نیم حبس محکوم شد.

« گوپ...گوپ...گوپ...
لطفا سکوت را رعایت فرمایید،جلسه رسمی است.
پس ازتفهیم اتهامات توسط دادستانی برطبق رای صادره از سوی دادگاه احکام مجرمان به شرح زیر قرائت میشود:
آقای "الف" متهم ردیف اول پرونده ی" برگزاری نمازجماعت در مسجد جامع شهر"، که با بلند قرائت کردن حمد و سوره در نمازصبح موجب تشویش اذهان عمومی و توهین به آرمانهای خوارج صدراسلام گردیده است به 3سال حبس و 200ضربه شلاق و پرداخت 50میلیون ریال جزای نقدی محکوم میگردد.
آقای "ت" متهم ردیف اول "پرونده ی مطالعه و تحقیق پیرامون زندگی و مشی حکومتی امام اول شیعیان" به اتهام آشنایی اذهان عمومی با "عدل علوی" و سعی بر"ایجاد گفتمان عدالت" در جامعه به اعدام در ملأ عام محکوم میگردد.

آقای "ج" متهم پرونده ی "شرکت در درگیری های مرزی ایران و عراق دربین سالهای1359تا1367" و "ایجاد ارعاب برای دشمنان اسلام" به تبعید ابد محکوم میگردد.
آقای حجت الاسلام "پ" متهم  ردیف دوم پرونده ی "پیاده روی کربلا در روزاربعین" به اتهام"دعوت مردم به مناسک ضداستکباری" به 2سال حبس محکوم میگردد.
حال،قرائت احکام دادگاه های غیابی و احکام صادره به شرح  زیر میباشد:
آقای حسین بن علی بن ابیطالب معروف به امام حسین متهم ردیف اول پرونده ی"شورش مسلحانه ی سال60 و61 هجری قمری در عراق و عربستان" که با قیام و شورش خود موجب "تشویش اذهان عمومی" و " قیام مسلحانه علیه حکومت وقت" و "توهین به ماموران دولتی" و "نادیده گرفتن  حکم قضایی" و "سدمعبر در زمین کربلا" و "برهم زننده ی آرامش عمومی به مدت14قرن" و "سواستفاده از جان و مال و آبروی مردم درجهت اهداف الهی"و ... به حبس ابد خانگی محکوم میگردد.
آقای حجت ابن الحسن العسکری معروف به امام زمان متهم ردیف اول پرونده ی"عدالت گستری در جهان" که سالها با شعارهای ازقبیل عدالتخواهی و حقوق مظلومین و خونخواهی اهل بیت موجب "تشویش خاطر مستکبران" شده است،به 10سال حبس تعزیری محکوم میگردد.

آقای سیدروح الله موسوی خمینی معروف به امام خمینی به جرم "شورش علیه حاکمیت" ، "مبارزه با ظالمان" ، "جلوگیری از تاراج سرمایه های ملی و مذهبی" ، "پاره کردن خواب زمستانی مسلمین جهان" و "به صحنه ی سیاست آوردن اسلام" و... به 5سال حبس و 10سال تبعید محکوم میگردد.»

دوستان انقلابی و مذهبی، بچه حزب اللهی ها شاید ازباب مزاح و طنز به داستان فوق بنگریداما این یک تلخنوشت کاملا محتمل برای آینده ی انقلاب اسلامی ایران است،برای صحه به این نکته گوشه های ازتاریخ انقلاب های بزرگ اسلامی را مرور میکنیم تا بنا به فرموده قرآن، شاید که عبرت بگیریم:

1- انقلاب عظیم و گسترده ی پیامبر اسلام صلوات الله علیه و آله

چند روز پس از ارتحال پیامبر دادگاهی تشکیل میشود که متهمان ردیف اول آن دختر و داماد پیامبر و اولین انقلابیون و مسلمانان ومجاهدین همیشه در صحنه ی اسلام بودند که به جرم"طلب حقوق" خود متهم شدند و محکوم. سپس تنها یادگار پیامبر، بی گناه، اولین شهید ولایت شد و تقاص سکوت انقلابیون و راحت طلبی یزرگان انقلاب را پس داد.

2- انقلاب مشروطیت

پس ازپیروزی انقلاب  مشروطه در اواخر سلسله ی قاجار به رهبری شیخ فضل الله نوری و روحانیت شیعه، انقلاب توسط غربزدگان خودی مصادره میشود و در دادگاهی "شیخ مشروطه" آیت الله العظمی شیخ فضل الله نوری مرجع طراز اول تهران و رهبر مشروطه توسط مشروطه خواهان به اعدام محکوم و به دار آویخته میشود.

 این گلوگاه های تاریخی نشان از انحراف انقلابهای بزرگ اسلامی دارد که به دلیل عدم حراست و سکوت انقلابیون ، نه تنها به انحراف کشیده شد بلکه انقلابیون مخلص و مجاهد را محکوم کرد و این مهم در هرانقلابی امکان وقوع دارد.

محکومیت یک طلبه ی مجاهد عدالتخواه فقط به جرم بر افراشتن پرچم مبارزه ی بافساد و لبیک گفتن به فرمان ولی اش در دادگاه اسلامی آنهم از نوع روحانیت اش و درمقابل تسامح با گنده لاتهای سیاسی و اقتصادی و امنیتی امثال "مهدی هاشمی"، زنگ خطری برای انقلاب است..

در این رابطه بخوانید:

تبعیض پشت تبعیض...
آه مظلوم خانمان سوز است

بدون تیتر

به نام خدا

سلام اول.

خب! دوستان ما الان در شیراز هستیم، شهری با مردمانی شریف و انقلابی،که امام خامنه ای حفظه الله به اینجا لقب" سومین حرم اهل بیت" رو دادند. این شهر به اصطلاح "مثل گوشت قربونی" دست خاندانها و آقازاده ها و احزاب خاندان ساز  افتاده. اونجا رو نگاه کنید؛ دقت لازم نیست اونقدر بزرگ هست که کاملا مشخصه ، اون تراکتور شهرداری هست که با تمام قوا مشغول شخم زدن آرمانهای انقلاب اسلامی و امام خمینی قدس سره است. اگه دقت کنید سوخت اصلی این تراکتور تفکر لیبرال سرمایه داری میباشد که شیخ اینها در ایران در اون سالها که رئیس دولت بود گفت:«ما باید چرخ دنده های توسعه ی اقتصادی رو به حرکت در بیاریم حتی اگه بین این چرخ دنده ها استخوان"قشرآسیب پذیر" خورد بشه.» براتون ترجمه میکنم: قشر آسیب پذیر منظورش همون"مستضعفین و پابرهنه ها"بودن، نمادعینی این حرف یعنی همین چیزی که اینجا دارید میبینید توشیراز. جناب شهردار نقل به مضمون فرمودن:"من پول بالا شهری ها رو پای منقل جنوب شهری ها دود نمیکنم".

اون قلتک که اونور هست، قلتک فرمانداریه، نه نترسید...صبر کنید...کاری به شما نداره، الان مشغول جمع آوری سگهای ولگرد شهر هست،طبق گفته ی فرماندار یکی از اولویت های فرمانداری "جمع آوری سگ های ولگرد سطح شهر" میباشد.

خب! اون قسمت رو نگاه کنید، اشتباه نکنید اونا مجسمه نیستن، آدم هستن، اگه این سوال براتون پیش اومده که چرا وضعشون اینجوریه؟ باید بگم که این انسانها اصطلاحا "کارتن خواب" هستند و شب روی همین کارتن ها، زیر بزرگترین سقف دنیا یعنی آسمون میخوابند ولی مکان اصلی اینها در فراموشخانه ی مسئولین و  بعضی ازمردم این شهر هست.

خب! این ور رو نگاه کنید این "کشنده ی" بسیار قوی ترکیب خارق العاده ای از نهادهای اجرایی و مدیریتی شهر هست که با تمام توان سعی در کشیدن شهر به طرف شمال غرب یا اصطلاحا "بالا شهر"  رو داره که به حول و قوه ی الهی "حرم شاهچراغ علیه السلام" و دیگر بقاع متبرکه و پایین شهری های مستضعف از شهر بیرون بروند.

خب! اگه موافق باشید بریم سراغ یکی از شیرازی های عزیز و نظرش رو در مورد این مسائل بپرسیم:

--کاملا بی مقدمه--

نظرتون پیرامون این مشکلات عدیده تو شیراز چیه؟

_ خدمتتون که عرض کنم به نظر من بخش عمده ی این مشکلات متوجه خود ماست، ما اگر حرف امام (قدس سره) رو گوش کرده بودیم به این وضع دچار نمیشدیم، ما تو انتخابات مجلس دقت نکردیم و وصیت امام رو عمل نکردیم که فرمود:« وصیت اینجانب به ملت در حال و آتیه آن است که با اراده مصمم خود و تعهد خود به احکام اسلام و مصالح کشور در هر دوره از انتخابات وکلای دارای تعهد به اسلام و جمهوری اسلامی که غالبا بین متوسطین جامعه و محرومین می باشند و غیر منحرف از صراط مستقیم به سوی غرب یا شرق و بدون گرایش به مکتب های انحرافی و اشخاص تحصیل کرده و مطلع بر مسایل روز و سیاست های اسلامی به مجلس بفرستند .»¹

اگه الان هیچ کس تو شهر به فکر این کارتن خوابهای بیچاره نیست و شهرداری پاس میده به فرمانداری،فرمانداری پاس میده به علوم پزشکی علوم پزشکی پاس میده به نیروی انتظامی و...هیچکس مسئولیت قبول نمیکنه به خاطراینه که تو انتخابات شورای شهر دقت  نکردیم که امام چی فرمودند؛اون بزرگوارسالهاپیش فرموده بودند که: « آنهایی که در بین همین جامعه بزرگ شده اند و احساس کردند فقر چی است، دیدند، چشیدند فقر را، احساس می کردند، ملموس شان بوده است که فقر یعنی چه ، اینها می توانند به حال فقرا برسند»² نه اون کسی که داخل خیایان قم آباد زندگی میکنه و در مرفه ترین نقطه ی شهر که نمیشه "کارتن خوابها " رو دید.معلومه  این رئیس شورای شهر و اعضاش میان یه شهردار انتخاب میکنن که دغدغه ی بیچاره ها و "کارتن خوابها" رو نداره، ازتو خیابان "نیایش" که نمیشه اهداف انقلاب اسلامی رو پیاده کرد. وقتی دفتر جناب فرماندار شبیه کاخ "الیزه"هست چه توقعی دارید که حضرت روح الله به ما فرموده:« آن روزی که دولت ما توجه به کاخ پیدا کرد، آن روز است که باید ما فاتحه دولت و ملت را بخوانیم آن روزی که رییس جمهور ما خدای نخواسته از آن خوی کوخ نشینی بیرون برود و به کاخ نشینی توجه بکند، آن روز است که انحطاط برای خود و برای کسانی که با او تماس دارند پیدا می شود. آن روزی که مجلسیان خوی کاخ نشینی پیدا کنند خدای نخواسته و از این خوی ارزنده کوخ نشینی بیرون بروند، آن روز است که ما برای این کشور باید فاتحه بخوانیم . . .آن روزی که توجه اهل علم به دنیا شد و توجه به این شد که خانه داشته باشند چطور و زرق و برق دنیا خدای نخواسته در آنها تاثیر بکند، آن روز است که باید ما فاتحه اسلام را بخوانیم.»³

نه آقا! جبهه ی پایداری هم "پایدار" نبود  و حسرت مسئولین انقلابی در شیراز رو ماباید به گور ببریم.از اون چهارتا نماینده ی مجلس مگه سه نفر از اعضای "جبهه ی به اصطلاح پایداری" نبودن؟ کو؟کجان؟ مگه نباید این اعاظم که داعیه ی اصولگرایی دارن، در پی تحقق عدالت باشن؟ یه حرکت عدالتخواهانه ما ازاین ها ندیدیم؟

درآخرهم؛ اگربه وضع این"زاغه نشین"  که چه عرض کنم،از اونها بدبخت تر؛ "کارتن خوابها" رسیدگی نشه یعنی ضدیت با انقلاب،ضدیت با امام،ضدیت با اسلام ، کفر و یعنی اسلا م ناب آمریکایی حتی با یک وجب ریش و نماز عریض و طویل و سابقه ی جبهه و ... چرا که حضرت امام رحمة الله علیه حجت را بر ما تمام کرد:« برادرهای عزیز من ، برادرهای روشنفکر، برادران نویسنده و صاحب قلم، برادران دانشگاهی، دانشجویان محترم، روحانیون معظم، بازاریان محترم، کارگران عزیز، کارمندان محترم بیایید به هم بپیوندید، بیایید  تمام قلم ها و تمام قدم ها و تمام گفتار ما بر منافع این قشر مستضعف باشد، نگذارید خون این شهیدان هدر برود، نگذارید زاغه نشینان ما باز ادامه بدهند به زاغه نشینی، نگذارید ابر قدرت ها باز به طمع بلعیدن ما بیفتند، نگذارید توطئه های ابر قدرت ها و خائنین رشد پیدا کند.»⁴

تذکرنوشت:
طرف امربه معروف و نهی ازمنکر فقط طبقه ی عامه جامعه نیستند، حتی اگردرسطوح بالا هم هستند شما باید به او امرکنید نه اینکه  خواهش کنید؛ باید بگویید: آقا! نکن! این کار یا این حرف درست نیست، امر و نهی باید با حالت استعلا باشد. البته این استعلا معنایش این نیست که آمران حتما باید بالاتر از ماموران و ناهیان بالاتر از منهیان باشند؛ نه، روح و مدل امر به معروف مدل امر و نهی است؛ مدل خواهش و تقاضا و تضرع نیست. نمی شود گفت خواهش میکنم شما این اشتباه را نکنید؛ نه، بایدگفت : آقا! این اشتباه را نکن. چرا اشتباه میکنی؟ طرف هرکسی که هست - بنده که طلبه ی حقیری هستم - از بنده مهم تر هم باشد؛ او هم مخاطب امر به معروف و نهی ازمنکر قرار میگیرد.   حضرت امام خامنه ای(حفظه الله) کتاب قاموس عدالت ص24

در این رابطه بخوانید:

1- مسئولین بخوانند...
2-نامه سرگشاده به جناب استاندار
3-مسئولین لیبرالند
4-گزارشی من باب سهل انگاری مسئولین
5-صحبت آقای انجوی نژاد در این مورد

---

1- 58/7/6

2- 62/1/1

3- همان

4- 58/8/13

وثیقه به سبک استوانه زاده ای

به نام خدا

سلام اول.
آن روزی که آقایی پشت تریبون با قاطعیت میگفت: "آن کسی که  گفته اگر مهدی هاشمی را بگیرند ریشم را میزنم،حالا ریشش را بزند"، ازبصیرت حاج سعید خبر نداشت که وثیقه 10میلیارد تومانی امروز را میدید،بیماری "قبلی" آقازاده ی مفسد رامیدید،چیپس و پفک و دیزی در اتاق مراقبت های ویژه را میدید بنازم بصیرت "آقا سعید" ¹ را که آوینی معظم سالها پیش گفته بود افتخار حزب الله همین است  که جوانانی اینچنین تربیت کرده است."اقا سعید" دهه شصت هیچ تفاوتی با "حاج سعیدقاسمی" دهه ی نود ندارد، او مثل خیلی از دوستان و همقطارانش بوی گند فساد و "دنیا غرقی" نمیدهد حاج سعید همان عمار خامنه ایست حتی اگر سازمان ها بخش نامه کنند او را برای سخنرانی دعوت نکنید چون خیلی تندرو است، بازخوانی مواضع آقا روح الله میشود تندروی، یعنی هرکس کتابچه های محقر الظاهر پیام ها و بیانات امام خمینی(قدس سره) را در دست داشت، پیوند عمیقی با شرکت چسب رازی دارد، باید تا توان هست به او برچسب چسباند، از "تندرو" و "بی ترمز" و "خوارج مسلک" تا "کمونیست" و "خرابکار" و "برهم زننده ی آرامش عمومی" و...
اگر منظورتان از آرامش عمومی، آرامش و راحتی در بخور بخور شما از "بیت المال ملت" است، یعنی آرامش خصوصی، می خواهم صدسال سیاه آرام نباشید،آری، ما برای این آرامش هم مخل امنیتیم، هم تندرو و خوارج و... . آنجا که تیغ عدالت را با "رانت خواری" ² و "مصلحت کاری" و "استوانه زاده بازی" کند میکنید، برای جبران مافات باید ندای هر انسان اگاه را با این برچسب ها خفه کنیدو به زور
"ون" و زندان، واکسن "گوسفند وار زیستن" و "بوقلمون وار" نگریستن را به ان ها بزنید. مهدی که بیماری قلبی دارد دلش برای بانو عفت تنگ شده است، فائزه که در زندان جایی برایش نیست، فرستادنش انگلیس توبه کند در درگاه برتانیا، فقط چاقوی عدالت شما که از قضا مال ناخن گیر است،گردن پدر زهرای کوچک را به خاطر500 هزار تومان می برد.ترسم که "شریح ها" خروج کنند از این قضاوت ها...
به مناسبت پنچر شدن قوه قضاییه در برخورد با افسد الافسدین نظام :

سخنان امام خامنه ای حفظه الله درباره عدالت

سخنان صریح، کوبنده، متقن و قانونی حمید رسایی،نماینده ی تهران در مجلس

  

بی ربط نوشت:
 
بابا نان داد، دختر نخورد، گرسنه اش شد،آمد وسط تظاهرات ساندویچ بخورد، گفت نظام و کشور وانقلاب مال "بابا" ی ماست، بابای ما استوانه ی نظام است.گفت: آقا دیکتاتور است. آن دختر را گرفتند، فحش داد، بابایش گفت: دخترم را اذیت نکنید، دل نازک است.

---

1.نام مستندی که شهید آوینی از حاج سعید قاسمی در جبهه ها ساخت.
2. در حدیثی از "عیون اخبار الرضا" حضرت امام رضا سلام الله علیه میفرمایند: از ویژگی های اسلام ناب مبارزه با "استحصار"(رانت خواری) است.

تعب راه

به نام خدا

سلام اول.
دیروز که طبق روال هرجمعه حلقه داشتیم با رفقا، تو بررسی الگوی ایرانی اسلامی پیشرفت، رسیدیم به مفهوم عدالت و مشتقاتش.جلسه با یه حُسن زیبا
و عمیق و البته ترسناک از آقا ختام شد که حیفم اومد تو وبلاگ نذارمش:

«حکومت معنایش چیست؟ حکومت معنایش این است که انسان حقّى را احقاق کند؛ عدل را بر پا بدارد. امیرالمؤمنین علیه‌الصّلاةوالسّلام، در آن صحبتى که معروف است و همه شنیده‌اید، فرمودند این حکومت به قدر این کفش - یا بند این کفش - براى من ارزش ندارد. بعد فرمودند: «الّا ان اقیم حقا.» مگر این‌که حقّى را اقامه کنم. در این راه انسان هر چه بکِشد و هر چه زحمت تحمّل کند و هر چه اضافه کار کند و هر چه شب بى‌خوابى بکشد و هر چه از آن امکاناتى که به‌طور معمول افراد جامعه دارند، محروم بماند، حقّش است، جا دارد و انسان در این صورت، ضرر نکرده است. باز از امیرالمؤمنین علیه‌الصّلاةوالسّلام نقل شده است که در یکى از خطبه‌ها مى‌فرماید: حاضرم - مضمون این است - در راه این‌که اقامه حقّى کنم و ابطال باطلى کنم، بر روى خارهاى سخت کشانده شوم. به هر حال، این آن چیزى است که مبناى کار ماست و باید به آن توجّه داشته باشید.»¹

«در نظر امیرالمؤمنین علیه‌الصّلاةوالسّلام منصب حکومتى نباید وسیله‌اى براى راحتى و عیش و کسب دنیا براى خود باشد. این یک کاسبى مثل بقیه کاسبیها نیست؛ این یک مسؤولیت پذیرى است. اشتغال به این مسؤولیت نمى‌تواند براى این باشد که انسان چیزى به دست آورد، مالى جمع کند، آینده خود و فرزندانش را از این راه تأمین کند و یا در دنیا خوش بگذراند. پس هدف از قبول مناصب دولتى در نظام جمهورى اسلامى و نظام اسلامى چه باید باشد؟ هدف باید اجراى عدالت، تأمین آسایش مردم، فراهم کردن زمینه جامعه انسانى براى شکفتن استعدادها، براى تعالى انسانها و براى هدایت و صلاح بنى‌آدم باشد. وقتى که در نظر امیرالمؤمنین علیه‌الصّلاةوالسّلام هدف این شد، آن‌گاه این بیاناتى که از آن بزرگوار مى‌شنویم، همه معنا پیدا مى‌کند.

امیرالمؤمنین مى‌فرماید: من آماده‌ام که سخت‌ترین شرایط زندگى را براى خودم به وجود آورم؛ اما خدا را در حالى که به یکى از بندگان او ظلم کرده‌ام، ملاقات نکنم؛ «واللَّه لان ابیت على حسک السّعدان مسهّدا و اجرّ فى الاغلال مصفّدا»؛² اگر مرا با بدن برهنه بر روى خارها بیندازند، یا با زنجیرهاى گران، دست و پایم را ببندند و روى زمین بکشانند، این شکنجه جسمانى براى من قابل قبولتر و محبوبتر است از این‌که «القى اللَّه و رسوله یوم القیامه ظالما لبعض العباد و غاصباً لِشى‌ءٍ من الحطام»؛³ خدا را در حالى ملاقات کنم که به یک نفر ظلم کرده‌ام، یا مال دنیا را براى خود جمع کرده‌ام.»⁴

دراخر پیشنهاد میکنم کل این سخنرانی که خطبه های نمازجمعه تهران هست رو کامل بخونید، خیلی زیباست مثل همیشه.

دراین رابطه بخوانید: از علی تا علی همه عدالت خواه...

---

1.دیدار با هیات دولت 1372/06/03
2.نهج البلاغه خطبه 224
3.همان

4.بیانات در خطبه‌هاى نماز جمعه تهران‌ 1379/09/25

حرف های چندپاره...

به نام خدا

سلام اول.

* مجلس به اصطلاح اصولگرا ( بخوانید عبورگرا) کلیات قانون اصلاح انتخابات (بخوانید عبور از جمهوریت و دروازه ی اولیگارشی¹ ) را تصویب کرد.خدا به اینان خیر دهد که همیشه بساط دغدغه  و نگرانی حضرت آقا و مسئولان دلسوز و ملت بیدار را فراهم میکنند.انگار سرخی سیلی تصویب وقف دانشگاه آزاد و  قانون حقوق مادام العمر و... به سپیدی می گراید.

* دوباره سوژه سازان همیشه ی نظام( مجلس عبورگرا) گل کاشتند و به طرح " کاهش 50 درصدی حق ماموریت های خارجی مسئولین" رای منفی دادند.²

"بخورید و بیاشامید تا منفجرشوید و پابرهنه گان و گرسنگان کشور هم به درک"<sub>³

*</sub> بودجه های میلیاردی وزارت ارشاد به سان شاه رود به دریای جیب مفتخوران و دلالان به اصطلاح هنرمند و سینماگر ریخته میشود تا برای نظام فیلم ضدانقلاب و مروج فساد و فحشا و بی بند وباری بسازد. یک خانواده محترم و من ماد ر هستم و ... یک از هزاران گنجینه ی ماری است که در آستین پرورانده ایم(اما هیچکس نمیگوید پول نفت چه شد).

*بعد از آنکه RQ170 به بهانه ی گردشگری به ایران آمد و پناهنده ی نظامی شد، رفت  تجدید میثاق کرد با حاج حسن و کارمند وزارت شد. دیروز یکی از نوچه هایش به نام اسکن ایگل نیز هوای استاد به سر زد و آهنگ ایران کرد.

*آنگاه که نیمی از اخبار مهم کشور در مستطیل سبز گرفتار است و دعوای فلان مربی و درد ناخن فلان بازیکن دغدغه ی رسانه ی ملی است، آرمان های روح الله و جوان دغدغه مند انقلابی و اسلام ناب را باید برایش "تکویر عبدالباسط" گذاشت.

* "خداوندا!
درجهان ظلم وستم و بی داد،همه ی تکیه گاه ما تویی، و ما تنهای تنهاییم و غیر از تو کسی را نمی شناسیم و غیر از تو نخواسته ایم کسی را بشناسیم.ما را یاری کن که  تو بهترین یاری کنندگانی."  روح الله موسوی خمینی.

دراین رابطه بخوانید:بیانیه دانشجویان عدالت خواه روبروی مجلس

---

1. اشراف سالاری
2. حقوق یک روز ماموریت خارجی مسئولان برابر با حقوق یک ماه یک کارگر 
3. سوره ی کاخ نشینان آیه ی 1

طلبکارانِ بدهکار

به نام خدا

سلام قبل از کلام.

نگاهی گذرا به جراید و نشریات و خبرگزاریهای رنگارنگ،  سولات عجیبی را در ذهن من تداعی میکند: "این همه دعوا چرا؟برای چه؟به کجا؟"

همین دعواهای همیشگی رجال سیاسی و اخیرا نساء سیاسی بر سر تکلیف بخوانید ریاست!

هزینه های چند میلیاردی آقای "مفتتح اعظم" که به سان دستگاه "کاتر" دائما  در حال چیدن روبان است، به کدامین اولویت انقلاب اختصاص داده شده است؟ مگر غیر از این است که حرکاتهای پوپولیستی و مردم فریبانه ای بیش نیست برای خیز قدرت!! مگر قدرت و  ریاست چیزی غیر از سنگینی مسئولیت و تعب ورنج دارد؟

«از لحظه لحظه‌ی روزهای مسئولیت من و شما سؤال خواهد شد. از همه سؤال خواهد شد؛ منتها آن کسی که بار سنگینی بر دوشش نیست، مثل آن کسی است که مال زیادی ندارد؛ از او حساب بخواهند، سرانگشتی یک چند قلم بیان خواهد کرد، خلاص خواهد شد. آن کسی که مالِ زیاد دارد، اندوخته‌ای دارد، رشته‌های گوناگون درآمدی دارد، طبعاً اگر از او حساب بخواهند، با یک کلمه و دو کلمه، این حساب تمام نمی شود. اگر طرف حساب، دقیق باشد و بخواهد مو را از ماست بکشد و بخواهد سختگیری کند، بخواهد با عدالت رفتار کند، طبعاً خیلی مشکل خواهد شد؛ قدم به قدم این را بایست جواب داد: این پول را از اینجا به دست آوردیم، اینجا خرج کردیم، به این دلیل به دست آوردیم، به این دلیل خرج کردیم. مسئولیت هم همین جور است.
حالا الحمدللَّه شماها علی‌الظاهر افراد مالدار و پولدار و ثروتمندی نیستید -ان‌شاءاللَّه که نباشید- لیکن سنگینی مسئولیت شما از سنگینی آن مال بیشتر است. از ما سؤال می کنند: در فلان قضیه، شما مسئولیت‌تان چه بود؟ جزئیات مسئولیت را باید بدانید. اگر ندانیم، سؤال می کنند که چرا نمی دانستی مسئولیتت این است؟ چطور غفلت کردی؟ وقتی که بدانیم، می گویند حالا این مسئولیت را چطور ادا کردید؟ طول می کشد تا شرح بدهیم، تا بیان کنیم، تا عذر بیاوریم.
و همه بدهکاریم. همه‌ی بشریت، همه‌ی خلق عالم، در مقابل محاسبه‌ی الهی بدهکارند. هیچ کس نمی تواند بگوید من میزان اعمالم به قدر کفاف پاسخگوست؛ انبیاء هم نمی توانند بگویند؛ لذا استغفار می کنند. انبیاء و اولیاء هم تا لحظه‌ی آخر استغفار می کنند، طلب مغفرت می کنند. امام سجاد در دعا می فرماید: «و عدلک مهلکی»؛ عدالت تو، پدر من را در می‌آورد. لذا عرض می کنیم: «عامِلنا بفضلک». اگر بحث عدالت پیش بیاید و بخواهند مو را از ماست بکشند، و اگر در کارهایمان دقت کنیم، واویلاست. باید از خدای متعال فضل او را بخواهیم، اغماض او را بخواهیم، گذشت او را بخواهیم.
البته یک حرف هست که آن را می شود در پیشگاه خدای متعال عرضه کرد؛ و آن این است که من به قدر توانِ خودم تلاش کردم. اگر بتوانیم این را بگوئیم، خوب است. به قدری که می فهمیدم، به قدری که می توانستم و می دانستم، تلاش کردم؛ دیگر حالا کم و زیاد و نقص و مشکل و کمبود و اینهایش را عفو کن؛ اینجوری می شود.
پس باید همتمان را بگماریم به اینکه از همه‌ی نیرو و توان و استعداد و ظرفیت استفاده کنیم. البته هر انسانی ضعفی دارد، مشکلی دارد، کمبودی دارد؛ اینها را هم به خدا محول کنیم؛ لیکن تلاش خودمان را بکنیم، از ظرفیت کم نگذاریم.
... شما ببینید در صدر اسلام، آن کسانی که ممدوح واقع شدند -حالا در فرهنگ ما، بر طبق عقیده‌ی ما- بیش از آنچه که به خاطر نماز و عبادتشان ممدوح واقع شدند، به خاطر موضع‌گیری‌های سیاسی‌شان، اجتماعی‌شان و مجاهدت‌شان ممدوح واقع شدند. ما ابی‌ذر را، یا عمار را، یا مقداد را، یا میثم تمار را، یا مالک اشتر را کمتر به عبادتشان مدح می کنیم. تاریخ، اینها را به آن مواضعی می شناسد که این مواضع، تعیین کننده بود؛ حرکت کلان جامعه را توانست هدایت کند، شکل بدهد و به پیشرفت این حرکت کمک کند. آنهایی هم که مذمت شدند، همین جور. خیلی از بزرگان که مورد مذمت قرار گرفتند، به خاطر شرب خمر مذمت نشدند، به خاطر بی‌نمازی مذمت نشدند؛ به خاطر عدم حضور در آنجائی که حضورشان لازم بود، مذمت شدند. تاریخ، اینجوری ثبت کرده؛ نگاه کنید، ببینید. پس کار خدا، کار معنوی، کار توحیدی، منحصر نیست در نماز خواندن؛ اگرچه نماز را دست‌کم نباید گرفت. نماز پشتوانه‌ی همه‌ی اینهاست. تلاوت قرآن، تدبر در قرآن، تضرع پیش خدای متعال، خواندن ادعیه‌ی مأثور - صحیفه‌ی سجادیه، دعای امام حسین، دعای کمیل، بقیه‌ی این ادعیه‌ای که هست - اینها همه‌اش کمک کننده است؛ روان کننده‌ی حرکت موتور وجود انسان است؛ که اگر چنانچه شما با خدا انس داشتید و میان خودتان و خدا را درست و اصلاح کردید، این کارها را راحت‌تر انجام می دهید؛ با رغبت بیشتر، با شوق بیشتر انجام می‌دهید. (بیانات حضرت امام خامنه ای در دیدار جمعی از مسئولان نظام 16/1/1389)»