موذن جامعه
به نام خدا
سلام اول.
فضای 16 اذر امسال را هرچه بیشتر درک میکنم بیشتر به این نکته برمیخورم که عمده ی رسانه ها و شخصیتها و صاحبان تریبون حرفشان سه چیز بیشتر نیست:
"نقد،نقد،نقد" البته در خوشبینانه ترین حالت که "دال"ش حذف نشود. قبول دارم انتقادات فراوان به جنبش دانشجویی حال حاضر را لکین محسنات چه؟؟؟
ازنظرگذراندم حال که انتحابات ریاست جمهوری را در پیش داریم، برشی از تاریخ را بررسی کنیم و نقش جنبش دانشجویی.
البته که انتخابات ریاست جمهوری سال 84 تنها نقش آفرینی جنبش دانشجویی در سطح کلان نبوده و نخواهد بود اما این مقطح یکی ازمقاطع حساس تاریخ سه دهه گذشته انقلاب به شمار می آید. فضایی که کشور 16 سال را زیر چکمه های انقلاب زدایی گذرانده است، دربین دولت نخبه گرا سیاسیون همه چیز را فراهم شده می پندارند که دولت نهم نیز ادامه راه دول قبلی را خواهد پیمود. کاندیدای مورد نظر هم مشخص شده است. اما اینجاست که جنبش های دانشجویی به طور کلی و "جنبش عدالتخواه دانشجویی" به طور خاص با بستر سازی در جامعه زمینه ی ظهور یک دولت مکتبی، انقلابی و عدالتخواه را فراهم میکند.
آنجا که علی رغم میل و باور سیاسیون زبده و کهنه کار جوانی بر پیری ،گمنامی بر شهرت، عدالت محوری بر سرمایه داری، شایسته سالاری بر اشراف سالاری توده گرایی بر خواص گرایی و .... پیروز می شود و به تعبییر حضرت آقا "دولت نهم قطار انقلاب را به مسیر خودش بازگرداند."
این اتفاق مبارک را بی معطلی باید حاصل کار جنبش دانشجویی دانست که با بستر سازی قبل از ایام انتخابات و تبلیغات و معرفی در ایام انتخابات،احمدی نژاد گمنام را بر "استوانه ی نظام"!!! هفده به هفت فائق آورد و همچنین اتخابات 88 که نقش بی بدیل و خاموش جنبش دانشجویی غیرقابل خدشه است.
این تذکرنامه دو مخاطب داشت: یکی منتقدان صرف جنبش دانشجویی و دیگری جنبش های دانشجویی که شاید نقش خود را گم کرده اند که " دانشگاه مبدا همه تحولات است."1
در آخر هم:
دانشجو موذن جامعه است، اگر خوابش ببرد نمازامت قضا می شود.2
دراین رابطه بخوانید:تشکل دانشجویی با طعم سکولار!!!
1.حضرت امام خمینی قدس سره 16/03/1358
2.شهید آیت الله بهشتی
مثل همیشه،عــــــــــــــالی...